Mekong Nehri yakınındaki köyde Weerapon “Golf” Lapchan, bileklerine beyaz ipler bağlayıp ilahiler söyleyen bir grup Taylandlı yaşlı arasında oturuyor.
Bu törende kelimenin tam anlamıyla onun “kwan”ını, yani ruhunu bedenine geri çağırırlar.
Golf, 7 Ekim’deki Hamas saldırısından sağ kurtulan şanslı Taylandlılardan biriydi.
34 yaşındaki Golf, İsrail çiftliklerinde çalışan 25.000’den fazla Taylandlıdan biriydi. İsrail’deki yabancı tarım işçiliğinin neredeyse tamamı Taylandlı personel tarafından sağlanıyor.
Saldırıda öldürülen yaklaşık 200 yabancı uyruklu arasında en az 30 Tayland vatandaşı da vardı. Kaçırılanlar arasında bu ülkeden binlerce kilometre uzaktan İsrail’e çalışmak için gelen insanlar da var.
Hamas saldırısının ardından pek çok Taylandlının ülkelerine dönmek isteyebileceği, bunun da İsrail’in tarım sektörünü olumsuz etkileyebileceği belirtiliyor.
Tayland hükümeti haftalardır binlerce vatandaşının evlerine dönmesini sağlamaya çalışıyor.
Birçok Taylandlı personel İsrail’e gitmek için borç almayı tercih etti. Birçoğu artık işsiz ve borç içinde ülkelerine dönüyor.
Ancak Golf gibi öldürülmekten kıl payı kurtulan insanlar asla İsrail’e dönmek istemiyor.
Golf ve 11 Taylandlının kurtuluşu
Golf, neredeyse bir yıldır Gazze’nin ucuna sadece 5 km uzaklıktaki Yesha’daki bir portakal bahçesinde çalışıyordu. Daha önce üzerinde roketlerin uçtuğunu görmüştü. Ancak 7 Ekim sabahı silah seslerini duyduklarında durumun daha önemli olduğunu anladılar.
Günün çoğunu saklanarak geçirdiler ama akşam Hamas militanları geri döndüler, el bombaları attılar ve saklandıkları odaları ateşe verdiler.
Yanındaki 11 kişiyle birlikte kaçmaya başladıklarını anlatıyor: “Duvarın üzerinden atladık, arkamızdan ateş etmeye başladılar. Bam, bam, bam.”
Meyve bahçesinin ortasına koşarken üzerinde sadece bir çift kırmızı iç çamaşırı olduğunu söylüyor.
Grup, saldırganların ışık görmemesi için eğilerek telefonlarını kapattı.
“Hepimiz şoktaydık ve bütün gece sessiz kaldık; o kadar sessizdik ki düşen yaprakları duyabiliyorduk” diye anımsıyor.
Golf, 13 Ekim’de hükümetin düzenlediği bir tahliye uçuşuyla Tayland’a geri getirildi.
34 yaşındaki çiftçi, kendisine ne teklif edilirse edilsin geri dönmeme kararı aldı.
Golf o gün ölümün sadece birkaç saniye uzakta olduğunu söylüyor. O ve birlikte saklandığı 11 kişi, bu durumla bir daha asla yüzleşmek istememeye karar verdiler.
Hamas’ın rehin aldığı kişiler arasında en az 19 Taylandlı çalışanın olduğu sanılıyor.
Bundan çok daha fazlası hâlâ kayıp.
Saldırı sabahı eşini son kez aradı.
Kuzeydeki başka bir köyde yaşayan Narissara Chanthasang, saldırı sabahından bu yana kocası Nattapong’dan haber alamadı. Eşi en son onu arayıp ateş altında olduğunu ve kaçtığını söylemişti.
Nattapong, geçen yıl Haziran ayında Golf’ün çalıştığı yere çok da uzak olmayan Nir Oz Kibbutz’ta bir avokado ve nar çiftliğinde çalışmaya başladı.
Nir Oz, Hamas saldırısından en çok etkilenen yerlerden biriydi.
Bölge sakinlerinin dörtte birinin militanlar tarafından öldürüldüğü veya kaçırıldığına inanılıyor. Aralarında çok sayıda çocuk var.
Tayland’daki endişeli eş için tek umut, adı rehineler listesinde yer almayan Nattapong’un kaçırılmış olabileceği.
İnsanlar iş aramak için her zaman Tayland’ın kuzeydoğusundan başka yerlere seyahat ettiler.
İsrail’deki Taylandlı işçilerin yüzde 80’inden fazlası da bu bölgeden geliyor.
İki ülke arasında işçi akışı 1980’li yıllarda başladı. 2011 yılında iki hükümet arasında yapılan anlaşmayla resmiyet kazandı.
İnsan hakları örgütleri geçmişte Taylandlıların güvensiz koşullarda ağır çalışmaya zorlandığını bildirmişti.
Buna rağmen BBC’ye konuşan personel, İsrail’de kendi ülkelerinde olduğundan yedi ila sekiz kat daha fazla kazanabileceklerini söylüyor.
Bazıları İsrailli patronlarını kendileriyle ilgilendikleri ve ödemelerini zamanında yaptıkları için övdü.
Nakhon Phanom Üniversitesi’nden antropolog Poonnatree Jiaviriyaboonya, “Bu kısmen sosyal statülerini iyileştirmekle ilgili” diyor.
“Yurt dışına çalışmaya gidenler daha çok saygı görüyor. Daha kozmopolit, daha eğitimli görünüyorlar. Ama gerçekte onlar hükümetin ihmal ettiği yoksul pirinç çiftçileri. İnsanların ailelerini bırakıp gitmek zorunda kalmaması için yeni adımlar atmalıyız. yurt dışı.”
Birçok göçmen çiftçi için İsrail’e ulaşmak için aldıkları borçlar bir endişe kaynağı.
Bu gezileri yapabilmek için yerleri veya evleri karşılığında borç alıyorlardı. Normalde borçlarını ödeyebilmek için İsrail’de en az beş yıl çalışıyorlar.
Küçük kız kardeşi, Golf’ün İsrail’e gidebilmesi için banka kredisi çekti.
Narisara’nın annesi, Nattapong’u İsrail’e göndermek için gereken 200.000 baht’ı toplamak amacıyla pirinç tarlalarını ipotek ettirdi.
Annesi İsrail’e gidebilmek için evini ipotek ettiren 25 yaşındaki Anusorn Kamang da benzer durumda.
Genç çiftçi, roket saldırılarının ortasında müthiş bir üç gün geçirdi.
Üstelik eve dönmek için mevcut borcunun üstüne borç aldı.
Tayland hükümeti bu uçağın maliyetini geri ödeme sözü vermesine rağmen annesinin ona olan borcu devam ediyor. Ve çatışmalar sona erdiğinde İsrail’e dönmeyi düşünüyor.
Anusorn Kamang, “İsrail’de çok para kazandım ve patronum bana olumlu davrandı. Burada çalışmak beni hiçbir yere götürmez. Yemek için yeterli ama hepsi bu. Bir ev ve bir araba istiyorum. “Şu anda bunların hiçbiri yok” diyor.
